Lekarstwem pustości

uzdrawiasz cierpiących

na chorobę lgnięcia do poczucia ja.

 

Propagując służenie innym

wyzwalasz spętanych

kajdanami egoizmu.

 

Ukazując przestwór niedwoistości

otwierasz bramy więzienia

dualistycznego postrzegania.

 

Wykładając współzależność

dajesz ukojenie zniewolonym

wyobrażeniami boga i stwórcy.

 

Mieczem zrozumienia braku substancji

przecinasz sznur

przywiązania do realności bytu.

 

Światłem mądrości

ukazujesz drogę

błądzącym w ciemnościach ułudy.

 

Dłońmi prowadzonymi mądrością i metodą

wyciągasz bezpiecznie na brzeg

tonących w trzęsawisku samsary.

 

Ciałem, mową i umysłem

kłaniam się przed Buddą Siakjamunim,

niedościgłym Przewodnikiem!

 

 

Kelsang Dhondup (rocznik 1988) urodził się w Tybecie i kształcił w słynnym „obozowisku klasztornym” Larung Gar pod okiem Khenpo Dzigme Phuncoga (1933–2004); po jego śmierci przedostał się do Indii. Nowocześnie-tradycyjną „Pochwałę” Siddharthy Gautamy napisał z okazji święta Lhabab Deczen (które sprzyja buddyjskiemu „gromadzeniu zasług”, pomnażając „karmiczne konsekwencje” wszystkich czynów).

 

 

 

Za magazynem „Journal of Tibetan Literature”