Według tybetańskich źródeł zwłoki Hungkara Rinpoczego zostały skremowane 20 kwietnia „w środku nocy” w Ho Chi Minh, w Wietnamie. „Uroczystości” pilnowało czterdziestu wietnamskich policjantów i trzydziestu chińskich aparatczyków „z departamentów różnych szczebli”. Kategorycznie zakazano filmowania i robienia zdjęć.

Mnichom klasztoru Lung Ngon – który zmuszono do wydania oświadczenia, że opat zmarł podczas „odosobnienia medytacyjnego – nie wydano i nie pokazano zwłok, odmawiając zgody na przeprowadzenie tradycyjnej ceremonii. W kremacji nie mogli uczestniczyć także – liczni – wietnamscy uczniowie Rinpoczego.

Nadzwyczajne środki bezpieczeństwa potwierdzają podejrzenia Tybetańczyków, że Hungkar Rinpocze został zakatowany przez chińskich esbeków, którym przekazały go – najwyraźniej współpracujące z nimi „poza procedurami” – władze Wietnamu.

Zwłoki lamy – którego zatrzymano w pokoju hotelowym 25 marca – przewieziono do szpitala, „próbując upozorować zgon z przyczyn naturalnych”. Wiele wskazuje, że Rinpocze zmarł nie, jak podawano, 29 marca, tylko dzień wcześniej, zaraz po przekazaniu Chińczykom.

Rząd Wietnamu milczy mimo apeli społeczności międzynarodowej o przeprowadzenie dochodzenia. Tybetańskie źródła twierdzą, że paszport Hungkara Rinpoczego „jest ciągle w biurze w Gologu” (chiń. Guoluo), w prowincji Qinghai, co potwierdzałoby wersję, że lama „uciekł z kraju przed prześladowaniami”. We wrześniu 2024 roku lokalne media informowały o wizycie „rządowej delegacji” w klasztorze Lung Ngon, który właśnie naraził się Pekinowi „zignorowaniem chińskiego Panczena”. Aparatczycy „polecili przełożonym studiować i wdrażać wytyczne przewodniczącego Xi Jinpinga, w pełni przyswoić politykę partii wobec religii w nowej epoce, sumiennie realizować program sinizacji religii, propagować patriotyczne i religijne tradycje buddyzmu tybetańskiego, gorliwie wspierać przywództwo Komunistycznej Partii Chin i ustrój socjalistyczny, strzec narodowej jedności i bezpieczeństwa oraz aktywnie uczestniczyć w modernizacji w stylu chińskim”.