Wiem, że śmierć jest coraz bliżej,

ale nie mam czasu się smucić.

 

W tym zakątku planety

pilnuję własnego słońca.

 

Choć na górze prawie nie ma już śniegu,

w moich oczach jest piękny jak brylant.

 

Zawsze i wszędzie samotny,

żyję w zwolnionym tempie.

 

Odchodzący idą sami,

przychodzący są sami.

 

Zamiast odchodzić i przychodzić,

trzeba mi było czekać na szczęście.

 

Ci, co odeszli, mówili, że było krótko,

A ci, co są, że im się dłuży.

 

 

 

Czen Metak (1970–2022), „Iskra z Czency” (właściwie Sonam Tenpa), był jednym z najpopularniejszych poetów z Amdo.

Za magazynem „Mądrość”