Aku Pemo!

Mocarny orle z białymi piórami,

Kiedy wzbijasz się w chmury, jesteś ozdobą nieba,

Kiedy szybujesz ku ziemi, radujesz urwiste skały.

Bez Ciebie strzeliste góry są martwe!

 

Aku Pemo!

Kazarko ze złotym różańcem,

Kiedy fruniesz, jesteś ozdobą łąk,

Kiedy płyniesz, radujesz wodne duchy,

Bez ciebie jezioro jest martwe!

 

Aku Pemo!

Piękny młodzieńcze z perłowymi zębami tygrysa,

Kiedy ruszasz w drogę, jesteś ozdobą miasta,

Kiedy wracasz, jaśniejesz pośród ziomków,

Bez ciebie moje serce jest smutne i puste!

 

 

 

„Aku Pema” – „Wujek Lotos”, pieszczotliwe określenie Dalajlamy w rodzinnym Amdo – Palgona jest jedną z najpopularniejszych tybetańskich piosenek; tu w wersji Tamdina Łangjala.