Złota jesień jest porą żniw i wdzięczności,

A święto jej środka czasem księżycowego blasku i spotkań.

 

Czemu nie zastanowić się nad sobą,

podziwiając z najbliższymi pełnię na nocnym niebie?

 

Serce przypomina jesienny księżyc: okrągły, jasny, chłodny jak jadeit.

 

Jeśli się je starannie poleruje, można w nim zobaczyć swoje prawdziwe ja, lśniące niczym lustro.

 

Nawet gdy rozdzielają nas góry i oceany, patrząc na promienny księżyc, możemy mieć pewność, że w tej samej chwili nasi najbliżsi, choćby byli najdalej, także pławią się w tej światłości, śląc w świat najlepsze życzenia.

 

Z całym szacunkiem

(Oby wasze serca zawsze były jasne, trzeźwe i spokojne!)

 

 

 

 

6 października 2025