Niebo było niebieskie jak turkus
Gdy schodziłem z gór
Budynku są wyższe od szczytów
Tu, gdzie przyszło mi zostać
Gdy schodziłem z gór
Budynku są wyższe od szczytów
Tu, gdzie przyszło mi zostać
Prawdziwą ścieżkę pokrył kurz
W głowach gonitwa myśli
Choć w mieście wszystkiego jest pełno
Nikomu nie można tam ufać
Choć w mieście wszystkiego jest pełno
Nikomu nie można tam ufać
W głowach gonitwa myśli
Choć w mieście wszystkiego jest pełno
Nikomu nie można tam ufać
Choć w mieście wszystkiego jest pełno
Nikomu nie można tam ufać
W ślad za dumnym sępem
Opuścił gniazdo mój umysł
Bezmiar mojej miłości
Ginie pośród tych ulic
Opuścił gniazdo mój umysł
Bezmiar mojej miłości
Ginie pośród tych ulic
W ślad za dumnym sępem
Opuścił gniazdo mój umysł
Bezmiar mojej miłości
Ginie pośród tych ulic
Opuścił gniazdo mój umysł
Bezmiar mojej miłości
Ginie pośród tych ulic
Prawdziwą ścieżkę pokrył kurz
W głowach gonitwa myśli
Choć w mieście wszystkiego jest pełno
Nikomu nie można tam ufać
W głowach gonitwa myśli
Choć w mieście wszystkiego jest pełno
Nikomu nie można tam ufać
Elektryczne miasto
Ścieżka malowana tęczą
I żadnej kładki dla umysłu
Nad odmętami samsary
I żadnej kładki dla umysłu
Nad odmętami samsary
Ścieżka malowana tęczą
I żadnej kładki dla umysłu
Nad odmętami samsary
I żadnej kładki dla umysłu
Nad odmętami samsary
W ślad za dumnym sępem
Opuścił gniazdo mój umysł
Obłok bielszy od mleka
Zginął pośród tych ulic
Opuścił gniazdo mój umysł
Obłok bielszy od mleka
Zginął pośród tych ulic
W ślad za dumnym sępem
Opuścił gniazdo mój umysł
Obłok bielszy od mleka
Zginął pośród tych ulic
Opuścił gniazdo mój umysł
Obłok bielszy od mleka
Zginął pośród tych ulic
Lobsang Nima pochodzi z Ngaby w Amdo, krainy przymusowo osiedlanych koczowników i „urbanizowanych” wiosek. Słowa „Miasta” napisał poeta Menlha Kjab.