Kolebka zielonego jęczmienia
Kraina miłości
Ojczyzna czarnowłosych Tybetańczyków
Ziemia radości
Ziemia miłości
Ziemia radości
Boski aromat białej campy
Ziemia miłości
Spuścizna ducha Krainy Śniegu
Ziemia radości
Ziemia miłości
Ziemia radości
Na początku czasu
Pustkowie Jarlungu
Zmieniło się w pole jęczmienia
Z zielonego jęczmienia powstała biała campa
Żywicielka Tybetańczyków z trzech dzielnic
Ożywcza esencja zielonego jęczmienia
Nieprześcigniona biała campa
Lekarstwo na wszystkie choroby
Witamina siły
Niech się darzy czarnowłosym Tybetańczykom
Niech im nigdy nie braknie tego eliksiru
Niechaj żyją w radości
W dostatku i pomyślności
Zielony jęczmień z pól Jarlungu nie ma skrzydeł
Lecz unosi się nad ziemią okoloną górami
Niczym złoty pas łączący trzy dzielnice Tybetu
Jęczmień jest darem słońca i ojcem różańca alfabetu
Od gór Cethangu światło tej kultury zdobi dach świata
Wykarmieni campą czarnowłosi Tybetańczycy
Skrzydlaty jęczmień jest marzeniem Krainy Śniegu
Opiekuńczym bóstwem jej ludu
Niebiańskim posłańcem
Światłem prawych
Gdzie jęczmień poleci, tam słodko pachnie biała campa
I wszystko dobrze nam wróży
Gdzie jęczmień opadnie, tam jest biała campa
I wszystkie myśli zwracają się ku prawości
Zielony jęczmień jest korzeniem jedności
Jak tradycja czarnowłosych Tybetańczyków
Choć rozpacz przyćmiewa złoto jęczmienia
I trudno doszukać się smaku czystości
Choć ciało nie pamięta o tradycji,
Gubi się język i burzą myśli
Pamiętajcie, co dał nam zielony jęczmień, nigdy nie zapomnijcie
Pamiętajcie, co dała nam biała campa, nigdy nie zapomnijcie
Kolebka zielonego jęczmienia
Kraina miłości
Ojczyzna czarnowłosych Tybetańczyków
Ziemia radości
Ziemia miłości
Ziemia radości
Boski aromat białej campy
Ziemia miłości
Spuścizna ducha Krainy Śniegu
Ziemia radości
Ziemia miłości
Ziemia radości
2018
Wujek Buddysta jest raperem z Gologu w tybetańskiej dzielnicy Amdo. Ukończył wyższą szkołę muzyczną w Pekinie. Pisze o sobie, że wychował się w rodzinie nomadów, ale dorastał w mieście. Podkreśla, że rapuje wyłącznie po tybetańsku.„Campa” pochodzi z wydanego w 2018 roku debiutanckiego albumu „Miejski Tybetańczyk”. Słowa napisał poeta Menlha Kjab.