Dalajlama: Tęskne wołanie

Absolucie, nieznający ograniczeń i skrajności w bezmiarze natury jasnego światła,

Doskonała sambhogakajo, olśniewająca samoistnymi atrybutami i znakami,

Nirmanakajo w znających potrzeby istot mnogich postaciach –

Potężny Królu Mędrców, strzeż nas zawsze swym bezgranicznym współczuciem!

 

Cudowny tańcu miłości, mądrości i mocy wszystkich Zwycięzców,

Wyczarowany dla wszystkiego, co żyje w Tybecie,

Niedościgły i miłościwy Mistrzu, Zrodzona z Lotosu Wadżro,

Do Ciebie wołamy – obdarz nas współczuciem!

 

Uosabiający Pięć Kaji, doskonali w urzeczywistnieniu i porzuceniu,

Traktują wszystkich równo z doskonałą bezstronnością,

Za sprawą wzajemnych zależności i potencjału istot

Przybyłeś jednak władać tu i chronić każdego mieszkańca Krainy Śniegu.

 

Kiedy król Trisong Detsen i jego książęcy syn,

Prosili, byś otulił Tybet swym współczuciem,

Dałeś im słowo, ślubując zawsze nam służyć,

Ciebie więc błagamy – otocz nas współczuciem!

 

Wpędzeni w nędzę, zmuszani do bezsensownej harówki,

Ludzie żyją w strachu przed napaścią, gwałtem i innymi zmorami,

A sam kraj przypomina straszliwe królestwo Jamy, Pana Śmierci,

O, adepci Dharmy z Krainy Śniegu, gdzie pobłądziliśmy?

 

Na skutek popełnionych niegdyś występków

Od dekad cierpimy niewyobrażalne katusze,

Pogrążeni w rozpaczy, przytłoczeni losem,

Wołamy do Ciebie – darz nam hojnie, krynico miłości i współczucia!

 

Siła negatywnych działań jest zaiste potężna,

Ale czy mocy nie mają też wiara, dobre intencje,

Troska o innych i błogosławieństwa? Pomóż więc sprawić,

By prawość wydała owoc i ziściły się nasze pragnienia!

 

Mocą błogosławieństw Guru, Trzech Klejnotów i Zaprzysiężonych Strażników Tybetu,

Siłą oddania i poświęcenia ludu Krainy Śniegu

Oraz niezawodną prawdą przyczyny i skutku

Niechaj ziszczą się rychło nasze najgłębsze pragnienia!

 

 

„Tęskną pieśń modlitwy do Umysłu Mądrości Współczującego Nauczyciela Padmasambhawy” ułożyłem na prośbę członków gabinetu i biura religii dziesiątego dnia miesiąca małpy w roku małpy i żelaza (1980). Ja, mnich buddyjski Tenzin Gjaco, także uważałem, że trzeba nam modlitwy do wielkiego Padmasambhawy o pokonanie miłością i współczuciem sił przeciwnych Dharmie w Krainie Śniegu – toteż sam zanoszę ją z wielką wiarą i oddaniem czternastego dnia dziesiątego miesiąca tegoż roku.