„Przyśnił mi się Longczen-la!”
Nie chcę otwierać oczu, żeby ten mityczny stwór
Nie rozpłynął się we mgle, jakby nigdy nie istniał.
Muszę natychmiast spisać to radosne spotkanie z historią,
Boję się, że zapomnę i wrócę do tutejszej mglistej rzeczywistości.
Chcę opowiadać o tym wszystkim: nawiedził mnie Longczen-la,
Po naszemu „szanowny słoń”, co przywędrował szlakiem,
Którym wywędrował potem Jego Świątobliwość,
Indus o długiej trąbie, wielkich uszach i potężnych nogach,
Jeden z siedmiu skarbów, witany miłością i złożonymi dłońmi,
Gdyż ukazywał się tłumowi wiernych tylko od święta,
Na co dzień podejmowany przez Dalajlamów w Lukhangu za Phodrangiem.
Indyjski kelner owija głowę białym płótnem,
Które koi tęsknotę za domem.
Kiedy świat nieodwracalnie stanął na głowie,
Sto tysięcy ludzi zostawiło wszystko i ruszyło za Świątobliwością.
W godzinie rozpaczy prowadził ich Longczen-la,
A gdy dotarli do ojczyzny Kalaczakry,
Jego śnieżnobiałe cielsko o sześciu trąbach ze świętych malowideł
Zmieniło się w litery przepowiedni z nieba.
Widzę ten obraz: jutrzenka, płatek śniegu w kształcie Koła Życia
Opadający powoli na mnisie szaty w klasztorze Szari.
Pekin, 17 maja 2017
„Jeden z siedmiu skarbów”: czyli „królewskich atrybutów”, którymi są „drogocenny klejnot” – symbol wiary, fundamentu wszystkich innych przymiotów; „drogocenne koło” – odpowiednik pradżni, najwyższego zrozumienia; „drogocenna królowa” – znak stabilności medytacyjnej, samadhi; „drogocenny minister” – znak radości; „drogocenny koń” – znak pilności; „drogocenny słoń” – znak uważności; oraz „drogocenny generał” – znak bezstronności, wolności od przywiązania i niechęci.
„Lukhang”: Dzongjab Lukhang, świątynia za Potalą, którą Chińczycy nazywają „Smoczym stawem”.
„Phodrang”: pałac, tu – Potala.
„Kalaczakra”: jedna z najwyższych tantr, nauk praktykowanego w Tybecie buddyzmu wadżrajany; Dalajlama udziela jej przekazu w intencji światowego pokoju.
„O sześciu trąbach”: sześć trąb „drogocennego słonia” symbolizuje sześć paramit, „doskonałości” buddyzmu mahajany – dobroczynność, etyczną dyscyplinę, cierpliwość, radosną pilność, medytacyjne wchłonięcie i najwyższe zrozumienie.
„Klasztor Szari” znajduje się we wschodnim Khamie (w okręgu Czumarleb, przyłączonym dziś administracyjnie do prowincji Qinghai).
„Opadający powoli na mnisie szaty w klasztorze Szari”: ostatnia linijka dedykowana jest przyjacielowi, który ją zrozumie.
