Połączenie supernowoczesnych środków inwigilacji i dozoru z wyprowadzeniem na ulice uzbrojonych żołnierzy, wszechobecnością policji, funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa, partyjnych aparatczyków i informatorów sprawiło, że w Tybecie świętowano Ghoton – dziewięćdziesiąte urodziny Dalajlamy – symbolicznie i po kryjomu.

Według napływających z Tybetu szczątkowych informacji „wszędzie” wprowadzano nadzwyczajne środki bezpieczeństwa, zabraniając Tybetańczykom podróżowania, odwiedzania świątyń, a nawet opuszczania mieszkań. „Do wszystkich klasztorów wysłali inspekcje, patrolowali ulice przez całą dobę i zmuszali do donoszenia nawet kurierów. Ludzie modlili się i składali ofiary na domowych ołtarzach” oraz publikowali pieśni i symboliczne posty w mediach społecznościowych.

„Dążenie do obudzenia bodhicitty [pragnienia osiągnięcia Stanu Buddy, by najlepiej służyć wszystkim istotom] oraz zrozumienia pustości jest samo w sobie pamiętaniem o Tobie”.

Pekin stanowczo „odrzucił” oświadczenie Jego Świątobliwości, który zapowiedział utrzymanie instytucji Dalajlamy, powierzając odpowiedzialność za wskazanie następcy swoim najbliższym współpracownikom. Co ciekawe, „polemiki” Komunistycznej Partii Chin – która przyznała sobie wyłączne prawo do wskazywania „autentycznych wcieleń żywych buddów”, choć formalnie zwalcza religię – są przeznaczone wyłącznie dla odbiorców zewnętrznych i przemilczane w mediach chińskich oraz tybetańskich. „Władze najwyraźniej tak boją się wpływów Jego Świątobliwości, że w kraju przedstawiają wyłącznie swoją wersję, nie wspominając o stanowisku Dalajlamy”, które poparli między innymi parlamentarzyści z Indii, europosłowie i amerykańska administracja.

Po zakończeniu uroczystości w Dharamsali Dalajlama rozpoczął miesięczną wizytę w Ladakhu, gdzie witały go „szpalery tysięcy wiernych i sympatyków” (w tym, jak podkreślały lokalne media, uczniów ze szkół muzułmańskich).

Senat Stanów Zjednoczonych 15 lipca jednogłośnie przyjął rezolucję, proklamującą 6 lipca – urodziny Dalajlamy – Dniem Współczucia.