Urodziłam się w Njarongu, w Khamie, w 1934 roku. Mój ojciec nadał mi imię Adhi. Nasza rodzina nosiła miano Tape. Ojciec, Dordże Rabten, jak zdarzało się w Tybecie, był żonaty z dwiema kobietami. Starsza żona nazywała się Boczuma; ja byłam córką młodszej – Sonam Dolmy.
Gonpo Tenzin, popularny pieśniarz z Driru (chiń. Biru) w prefekturze Nagczu (chiń. Naqu) Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, został 15 kwietnia skazany na karę trzech i pół roku pozbawienia wolności i utratę „praw politycznych” na cztery lata przez Pośredni Sąd Ludowy w Lhasie.
Palden Thinle, mnich z Kardze (chiń. Ganzi) w prowincji Sichuan, został 17 maja zwolniony z więzienia i odeskortowany w rodzinne strony przez funkcjonariuszy policji.
Pierwszego maja zwolniono z lhaskiego więzienia Drapczi trzydziestokilkuletniego Samdupa Gjaco, który odbył tam pełną karę pięciu lat pozbawienia wolności.
Podnieście tybetańską flagę, dzieci Krainy Śniegu
Bliscy alarmują, że trzydziestodwuletni Lolo, pieśniarz z Juszu (chiń Yushu) w prowincji Qinghai, stracił w więzieniu zdrowie.
Dramat, który 5 lipca 2009 roku zaszokował świat, wypchnął na pierwszy plan dwie postacie: ujgurskiego uczonego Ilhama Tohti oraz sekretarza Wanga Lequana, od dwudziestu lat zaprowadzającego w Xinjiangu rządy twardej ręki.
Ponad tysiąc mnichów i świeckich 5 kwietnia witało duchownego, który po siedmiu latach więzienia wrócił do klasztoru Togden w Ngabie (chiń. Aba), w prowincji Sichuan.
Współbracia z klasztoru i świeccy 2 kwietnia powitali jak bohatera mnicha, który po siedmiu latach więzienia wrócił do klasztoru Aczok Cenji w Ngabie (chiń. Aba), w prowincji Sichuan.
Palden Gjaco, geko, „mistrz dyscypliny” klasztoru Ragja w okręgu Maczen (chiń. Maqin) prefektury Golog (chiń. Guoluo), w prowincji Qinghai, został 21 marca przedterminowo zwolniony z więzienia.
