Di Lhaden: Moja Potala

Potala przypomina mi pusty talerz

Drapieżcy w wojskowych mundurach

Pożarli nawet maślane lampki

Nie zostało nic

 

Złupiona Potala

Przypomina mi pobojowisko

 

Wspinając się mozolnie długimi schodami

Można dostrzec ślady odciśnięte w pocie, krwi i łzach

Wychylając się z balkonu

Można posłyszeć szczęk kajdan i świst batów

 

Kiedy patrzę na nią z betonowego placu

Upstrzona Potala

Przypomina mi kobietę lekkich obyczajów

Ta nowa jaskrawość i krzykliwość

Napawa mnie przerażeniem

 

Pocieszam się

Że Potala obrócona w głaz

Majestatycznie górująca nad tłumem

Niczym Słońce i Księżyc

Może pozostać w sercach na wieki

 

Tak czy owak

Moja Potala

Nie przypomina pałacu z mistycznych wizji

Moja Potala

Stoi na pocie i krwi naszych przodków

Moja Potala

Jest nam bliska jak nic innego

 

Moja Potala

Nie należy do tych z wypchanymi kieszeniami

Moja Potala

Tonie w tłumie uzbrojonych wartowników

Moja Potala

Jest od nas bardzo daleko

 

 

 

 

Di Lhaden (właściwie: Lobsang Lhundrub) pochodzi z Pemy (chiń. Banma) w prefekturze Golog (chiń. Guoluo) prowincji Qinghai; jest mnichem, studiował w Instytucie Studiów Buddyjskich w Sertharze (chiń. Seda), w Sichuanie i w lhaskim Drepungu, skąd musiał wrócić w rodzinne strony w 2008 roku. W 2019 roku został uprowadzony przez policję, a następnie skazany na cztery lata więzienia za opublikowanie „podburzającej” książki.