najpierw chciałem unosić się na wodzie
i było wspaniale, dokładnie jak pragnąłem
czułem się absolutnie wolny i nic nie bolało
a potem zacząłem tonąć
Archiwum kategorii: Z perspektywy Tybetańczyków
Oser: Po co nam było protestować?
To już trzy lata od morza krwi i ognia z dwa tysiące ósmego. Wielu Tybetańczyków złożyło najwyższą ofiarę, inni wciąż cierpią w więzieniach. Snajperzy ciemiężcy przechadzają się ponad naszymi głowami, w słoneczne dni refleksy światła odbite od karabinowych luf przeszywają składających pokłony pielgrzymów: pieczęć zbiorowej pamięci odciśnięta w tybetańskich sercach.
Oser: Miasto złowieszczych syren – dla mojej mamy i naszej Lhasy
Gade Cering: Eksperymentów rok ósmy
Da Cenpo: Między Szanghajem a Hangzhou
NN: Rok dwa zero jeden zero
Di Lhaden: Czy znasz historię swoich przodków (dla siostrzenicy)
NN: Pożar na komisariacie
Na komisariacie w Szigace wybuchł pożar, niemal doszczętnie niszcząc budynek.
NN: Mogę wybrać 110?
„W razie jakichkolwiek problemów należy dzwonić do służb porządkowych”. Po prostu miód, rozkosz dla oka i ucha. Na filmach policjanci nie boją się nawet zginąć, żeby obronić społeczeństwo przed bandytą czy inną swołoczą. Są darem miłosiernych niebios i dobrym wujkiem w jednym, osłaniając bezradnych przed wrogami pokoju. Bóstwem opiekuńczym, które spieszy z pomocą, gdy tylko wypowiedzieć jego imię. Kiedy w nasze życie wtargnie rabuś, nie wpadamy w panikę, bo mamy numer 110, za którym kryje się służba bezpieczeństwa reagująca na każde wołanie o pomoc. Tylko gdzie dzwonić, jak nie idzie o pieprzoną kradzież?
