Gjalcen Norbu – mianowany Panczenlamą po uprowadzeniu chłopca wskazanego zgodnie z tradycją buddyjską przez Dalajlamę i nazywany przez rodaków „fałszywym” – zaatakował „antychińskie siły”, przemawiając na forum Ogólnochińskiej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej (OLPKK) w Pekinie.
Rzecznik chińskiego ministerstwa spraw zagranicznych oskarżył amerykańskiego Sekretarza Stanu Mike’a Pompeo o „bezustanne krytykowanie Chin za stosunek do spraw religii, praw człowieka, Tybetu i Xinjiangu”, uprawianie „polityki kłamstw”, „celowe infekowanie wirusem politycznym” i „wskrzeszanie duchów makkartyzmu”.
Nepalska policja zatrzymała czterech „komisarzy”, organizujących wybory deputowanych i prezydenta tybetańskiej diaspory.
Prezydent Donald Trump 28 grudnia podpisał znowelizowaną Ustawę o polityce wobec Tybetu (i „wspieraniu” Tybetańczyków), którą tydzień wcześniej – po niemal rocznej zwłoce jednogłośnie przyjął amerykański Senat.
Oenzetowski Komitet ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej wyraził zaniepokojenie z powodu zastępowania języka tybetańskiego chińskim w szkołach Tybetu oraz prześladowania rzeczników praw językowych.
Mało kto tak dobrze jak ja rozumie położenie pana Chena Guangchenga, niewidomego obrońcy praw człowieka, który najpierw szukał schronienia w ambasadzie Stanów Zjednoczonych w Pekinie, a potem ją opuścił. Niezależnie od tego, czy postanowił zostać w Chinach, czy też z nich wyjechać, podjął jednocześnie i słuszną, i złą decyzję. Znam to na pamięć.
Jako orędownik całkowitej likwidacji broni jądrowej cieszę się, że traktat o jej zakazie został ratyfikowany przez pięćdziesiąt państw i zacznie obowiązywać od stycznia przyszłego roku. To wydarzenie historyczne, dobrze wróżące przyszłości rodzaju ludzkiego. Oraz krok w kierunku tworzenia bardziej oświeconych i cywilizowanych metod rozwiązywania konfliktów.
Walcząc z biedą, niedożywieniem i głodem, wywołanymi przez konflikty i klęski żywiołowe, Światowy Program Żywnościowy Organizacji Narodów Zjednoczonych (WFP) pomaga najbardziej zagrożonym i najbardziej potrzebującym, niosąc pociechę i ukojenie tam, gdzie brakuje ich najbardziej.
W Trzecim Komitecie Zgromadzenia Ogólnego ONZ 39 państw – w tym Polska – wyraziło zaniepokojenie naruszaniem praw człowieka w Chińskiej Republice Ludowej.
Coś mi się przytrafiło 24 września i uważam, że nie jest to sprawa prywatna. Moim zdaniem, w dobie dominacji internetu i mediów społecznościowych ma ona wymiar publiczny i zasługuje na uwagę. Mówię tu o zawieszeniu mojego prywatnego profilu na Facebooku, którego używałam od dwunastu lat, założonego przed siedmioma miesiącami profilu publicznego oraz osobistego konta w aplikacji Messenger.