Podczas spotkania przywódców tybetańskich tradycji duchowych 24 września 2011 roku wystosowałem oświadczenie do rodaków w kraju i poza jego granicami, wyznawców tybetańskiej tradycji buddyzmu oraz wszystkich mających związek z Tybetem i Tybetańczykami w sprawie przyszłości instytucji Dalajlamy. Przypomniałem wtedy, że „już w roku 1969 oświadczyłem jasno, że to zainteresowani ludzie powinni zdecydować o dalszym trwaniu inkarnacji Dalajlamów”.
Gonpo Cering – przełożony klasztoru Jena w Dege, w prefekturze Kardze (chiń. Ganzi) prowincji Sichuan – „jest w stanie krytycznym” na skutek tortur w areszcie śledczym.
Gdyby scalić wszystkich Buddów, ich dzieci i uczniów,
Nie dorównaliby ułamkowi Twych dokonań, Przewodniku istnienia i spokoju,
Przywódco bogów i ludzi, Tenzinie Gjaco. Twoja sława rozlewa się jak ocean.
Chroń nas wszystkich milionem swych cnót, póki nie osiągniemy Przebudzenia!
Władze chińskie – które internowały milion tybetańskich dzieci w programowo sinizujących przedszkolach i szkołach – zarządziły „wyplenienie nieprawomyślnych treści” z systemu oświaty.
Trucizny i wrogowie tego świata,
Orzekł, plenią się w umyśle
I odciął ich korzeń mieczem mądrości.
Komendantura stołecznego więzienia Czuszur (chiń. Qushui) po raz kolejny odmówiła najbliższym widzenia z Dordże Taszim – swego czasu pupilem chińskich władz i najbogatszym Tybetańczykiem, skazanym w 2010 roku (zdaniem ekspertów bezpodstawnie) na dożywocie za oszustwa podatkowe. „Przysłani z Pekinu śledczy byli tak brutalni, że tybetańscy policjanci płakali i starali się mu potajemnie pomagać”.
Czytam w internecie, że na świecie jest dziś 120 milionów uchodźców.
Jednocześnie trwają trzy wojny i mnóstwo mniejszych konfliktów, przez które coraz więcej osób opuszcza domy i staje się uchodźcami.
Dwaj przełożeni klasztoru Jena zostali skazani na kary więzienia za udział w protestach przeciwko budowie zapory Kamtok na rzece Driczu (chiń. Jangcy) w Dege, w prefekturze Kardze (chiń. Ganzi) prowincji Sichuan w lutym 2024 roku. „Nie wiadomo, kiedy zapadły wyroki”.
Muszę odnieść się do opublikowanego 16 czerwca artykułu z chińskojęzycznej wersji „New York Timesa”.
Piszą tam, że „Dalajlama ma już prawie dziewięćdziesiąt lat i tybetańska diaspora martwi się o przyszłość swojej nacji”. Oburza mnie – jako Tybetankę – takie dziennikarstwo, przeinaczanie faktów i wyrywanie ich z kontekstu. To nie są problemy z przekładem, tylko brak odpowiedzialności w obliczu kwestii kluczowych dla przyszłości narodu.
Ragdi (chiń. Raidi) – Tybetańczyk stojący najwyżej w hierarchii chińskiego państwa – 6 czerwca zmarł w Pekinie. W kremacji, która odbył się sześć dni później, wzięli udział najwyżsi przywódcy Komunistycznej Partii Chin z przewodniczącym Xi Jinpingiem na czele.
