Stado owiec i wichura
są tańcem czerni i bieli,
kwiat i dłoń to
miłość i czas,
Archiwum kategorii: Z perspektywy Tybetańczyków
Therang: Podnieście miecz wojowników, rodacy
nasza odwaga ledwie dycha przysypana stertą ksiąg religijnych
pewność siebie blednie pod obcym jarzmem
tybetańscy rodacy, krew z krwi
tonący we łzach rozpaczy
spętani postronkiem bólu
Mipham Rinpocze: Cztery tradycje duchowe Tybetu
Adepci tajemnej mantry z njingmapy stawiają na istotę tantry.
Wyznają najwyższy pogląd i radują stabilnością w działaniu.
Wielu osiąga spełnienie i poziom Widjadhary,
Często też zdobywają moc mantry, większą niż inni.
Rongło Gendun Lhundrub: Cmok
Jangka Njingczak: Pożegnalny pokłon
Wieczorny wiatr targa warkocze słońca,
palce ciemności poprawiają skrzydła nocy,
na której kolanach zasypiam sam,
myśląc tylko o tobie.
Sogtruk Szerab: Pan w dalekiej ziemi
Panie!
Pan jest w dalekiej ziemi
Za odległymi górami
Głosi chwałę i tragedię Krainy Śniegu
I pamięta o tym skromnym chłopcu
Oser: Zmiana chińskiej polityki w Tybecie? (2013)
Zalała nas właśnie fala radosnych postów, powielanych przez Tybetańczyków na Weibo. „Cały świat mówi o korekcie polityki Chin w Tybecie: po pierwsze, we wszystkich klasztorach można swobodnie oddawać cześć portretom Dalajlamy; po drugie, zakazuje się zmuszania kogokolwiek do lżenia Jego Świątobliwości; po trzecie, w razie poważniejszego incydentu w świątyni, sprawą zajmą się najpierw przełożeni i starszyzna, bez natychmiastowego wzywania paramilitarnej policji i stosowania jej metod”.
Dhondup Łangczen: Pożegnanie ze strachem
Nazywam się Dhondup Łangczen. Urodziłem się 17 października 1974 roku w chłopskiej rodzinie w Bajanie, w tybetańskim Amdo. Wedle obowiązujących dziś podziałów administracyjnych nasza wioska znajduje się w prefekturze Coszar prowincji Qinghai, w Chińskiej Republice Ludowej.
Khoten: Twoje szczęście, mój ból
Śnieg, co z nieba spada, nie jest biały
Kwiat, który z ziemi wyrasta, nie kwitnie czerwienią
Niebo nie styka się z ziemią
Pod chmurami nie ma miejsca na miłość i wierność
Oser: Kolejny rok ognia
W 2017 roku poszło w ogień ośmiu Tybetańczyków.
Oznacza to, że od 27 lutego 2009 do 23 grudnia 2017 roku podpaliło sto pięćdziesiąt jeden osób w kraju (w tym dwadzieścia sześć kobiet) i osiem na wychodźstwie. Z tego, co wiemy, zginęło sto trzydzieści sześć – sto trzydzieści w Tybecie i sześć za granicą.